Karin Leeuwenhoek is theoloog, vinoloog en communicatiewetenschapper. Ze heeft negentig Italiaanse olijfbomen, maar houdt vooral van wijn – en erover filosoferen. Zie ook haar wijnblog vinoblogie.nl. In iedere editie van WINELIFE Magazine schrijft ze een column.
Ja, het was absoluut haar topper: de in een oude zilvermijn, op 2.000 meter hoogte, gerijpte witte blend die Elena Walch me in Alto Adige liet proeven. En ook een rode blend van het Kroatische Coral Wine-project, inclusief fles met een aanslag van zeeplanten en schelpjes door het verblijf onder water, smaakte opvallend goed. Maar zou dat echt aan die buitengewone rijpingscondities liggen, of aan een psychologisch placebo-effect? Of simpelweg aan het feit dat men voor dit soort bijzondere projecten bij voorbaat al de betere wijn gebruikt? Vooral dat laatste, maar toch is er nog wel wat interessants te zeggen over de toegevoegde waarde van die exotische rijpingsmethoden. En dan bedoel ik niet alleen in financieel of marketingtechnisch opzicht, maar ook scheikundig en natuurkundig.
Elena Walch vertelde dat de hoge zilvermijn de ideale bewaarcondities had: een constante temperatuur van zo’n 10 graden Celsius, bijna 95 procent luchtvochtigheid en pikkedonker: ‘De lagering verfijnt de wijn zonder ’m te veranderen. Hij laat ’m niet rijpen, maar houdt ’m jong. Ik zou zelf in die mijn moeten gaan wonen!’, zei ze.
Verder lezen? Dat kan in WINELIFE Magazine editie 90. Deze bestel je hier.
Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op WINELIFE Magazine!
Wil je op de hoogte blijven van de leukste artikelen? Volg WINELIFE magazine op Instagram, Facebook en meld je aan voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief.
Het bericht Karin: ik las veel tegenstrijdige verhalen over de rijping van wijn onder water verscheen eerst op Winelife.
